wtorek, 6 lutego 2007

A co z ważnością konsekracji biskupich udzielanych w nowym rycie?

Szanowny Księże,
W Instytucie Dobrego Pasterza zostały zaplanowane święcenia według rytu wszech czasów, ale będą ich udzielać biskupi konsekrowani według nowego rytu. Na pewno Ksiądz wie, że duża część księży, w tym i biskupi, Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X uważa sakry biskupie udzielane według nowego rytu za nieważne. Co Ksiądz o nich sądzi?
Może Ksiądz liczyć na naszą modlitwę.
M. Perin – Saint Cloud

Szanowny Panie,

głęboko studiowałem to zagadnienie, kluczowe dla obecnej sytuacji Kościoła katolickiego.

Odsyłam Pana do studium na ten temat, które ukazało się w magazynie Le Sel de la terre (numer 154) i do artykułu na ten temat autorstwa Br. Ansgar Santogrossi, opublikowanego w numerze 6 czasopisma Objections (z czerwca 2006r.).

Na dzień dzisiejszy jest ewidentne i udowodnione, że forma z pontyfikału tradycyjnego jest nowsza, gdyż średniowieczna, niż nowa forma Pawła VI, apostolska. Ta ostatnia jest niezaprzeczalnie bardziej tradycyjna. Jest to forma Kościoła antiocheńskiego, który używa jej od około 2000 lat, tak samo jest ona formą używaną od tego samego czasu w Kościele aleksandryjskim. Ponadto, dzisiaj jest już niemal pewne, że Kościół rzymski używał jej w tym samym czasie (por. Liber Sacramentorum św. Hipolita).

Dwa warunki są wymagane do ważności formy święceń biskupich, oczywiście poza materią, którą jest nałożenie rąk:

Namaszczenie (lub zejście) Duchem Świętym i specjalna Łaska, które działa w podmiocie (por. Sacramentum Ordinis Piusa XII z 1947r.)

Wyrażenie „Spiritum principalem” przywoływane w nowym rycie (które jest, przyznajmy to, najbardziej antyczne) nad głową wybranego, na którego zostały nałożone dłonie, symbolizuje jednocześnie moc Ducha Świętego i władzę Księcia Kościoła, które są powierzanie konsekrowanemu. Niczego nie brakuje. Ponadto nowy ryt precyzuje to wyrażenie samą formą sakramentalną, opisując tego Ducha jako tego, „którego Chrystus dał Swoim Apostołom aby na całej Ziemi tworzyli Kościoły na chwałę Jego Imienia”.

Nie ma żadnych wątpliwości co do rytu antycznego, zawiera on wszystkie elementy konieczne, aby wyprosić od Pana pełnię łaski kapłaństwa dla święconego... ten, który uznaje to wie, że nowa forma nie jest niejednoznaczna.

Odkładając na bok wszelkie dyskusje i wszystkie inne niesnaski, należy jasno stwierdzić, że nowy ryt konsekracji biskupich jest bardziej precyzyjny niż stary. Ci, którzy podważają jego ważność, niech wytłumaczą w jaki sposób św. Atanazy, św. Cyryl czy św. Barsès ... byli kimkolwiek innym niż ludźmi świeckimi!

Nie mieszajmy wszystkiego razem. Nowa msza była okropną i niedokładnie wykonaną pracą, ale nowy ryt święceń biskupich jest powrotem do widocznych źródeł, mającym pewność najstarszej Tradycji Kościoła, tak zachodniego jak i wschodniego.

Jakie rozpaczliwe by nie był odpowiedzi kilku teologów Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X, nawet gdyby byli oni biskupami, nie może być żadnej wątpliwości co do ważności święceń biskupich, jakie posiadają biskupi katoliccy.

Wszelkie inne rozpaczliwe dywagacje niech znajdą sobie schronienie w sedewakantyzmie.

Niech Bóg zachowa nasze drogie Bractwo!

(zobacz oryginał)